Και να μαι παλι εδω...Μονος...

Και να μαι παλι εδω... Αυτη τη φορα μονος... πλεον θα ειμαι μονος... τελειωσε ο ερωτας της για μενα... δε πειραζει ετσι ειναι αυτα... σε αλλους κραταν πολυ... σε αλλους λιγο... το θεμα ειναι να το νιωσεις... και γω το ενιωσα... δυνατα τοσο δυνατα που φοβηθηκα μηπως μου φυγει η καρδια...! Δεν ειναι υπερβολη... θα σας εξηγησω σιγα σιγα... γιατι ακομα μαζευω τα κομματια μου... Και το κακο εφυγε στα ξαφνικα... ουτε αντιο... ουτε ενα βλεμμα... τιποτα... το μοναδικο που ξερω πλεον ειναι οτι πρεπει να συνεχισω... να βρω στοχους για να σηκωθω να τους κυνηγησω... δυσκολο... και μεσα στα Χριστουγεννα... τελικα δεν μου πανε τα Χριστουγεννα... τα πιο σημαντικα ατομα για μενα... τοτε με αφηνουν... και παντα ξαφνικα... και ποτε δε με αφηνουν να πολεμησω... να παλεψω... οπως ειπα σιγα σιγα θα τα βγαλω ολα... τωρα το μοναδικο που θελω να πω ειναι οτι μεσα στο χαος που με κραταει αιχμαλωτο βρισκω διεξοδο σε ενα καινουργιο τραγουδι... δε ξερω γιατι... δε ξερω αν θελω να της το αφιερωσω... δεν ξερω τιποτα... ξερω σιγουρα μονο οτι μου λειπει ενα κομματι μου... δε ξερω αν θα το ξαναβρω... δεν ξερω... θα αφησω τους στιχους να μιλησουν λιγο και τα λεμε παλι... ειπαμε siopileskepseis που δεν ακουγονται... που δεν τις ακουει κανεις... που απλα πρεπει να γραφτουν εδω... για να μας δωσουν κουραγιο... ευχαριστω... καληνυχτα...



Κάθε μέρα ρωτούσα το θεό κι απορούσα
γιατί δε σ' έχω βρει.
Σ 'ό,τι κάνω είσαι μέσα και με όλα τα μέσα σ 'έχω μες τη ζωή.

Έρωτά μου κρυφέ, δε σε βρίσκω ποτέ
Όταν έχω απόλυτη ανάγκη
Μα όταν έρχεσαι συ με πηγαίνεις εκεί
Που τα όνειρα δεν είναι απάτη

Να μείνεις εδώ μη χαθείς
Στιγμές μοιραστήκαμε εμείς
Στιγμές που πονάνε,
φωνές που γελάνε,
ζωές που ζητώ να φανείς

Να μείνεις εδώ μια φορά
Το αύριο θα ναι μετά
Η αγάπη θα έχει
Καρδιά που αντέχει
Κι εμείς να κρατάμε γερά

Να μείνεις εδώ μια φορά

Η ανάγκη πιο πέρα να μου λες καλημέρα
Να ξυπνάμε μαζί
να γελάς, να λυπάσαι σ' όλα πλάι μου να 'σαι
συντροφιά μου εσύ