11 Νοεμβρίου 2012

Τελικά είμαστε "φτωχοί" ή όχι;

Αυτό το κείμενο που θα γράψω φυσικά και δεν είναι δικό μου, είναι δανεισμένο από τον μεγάλο ωκεανό που λέγεται διαδίκτυο (internet). Το κάνω ανάρτηση για να μας προβληματίσει λίγο για το αν ζούμε όπως πραγματικά πρέπει ή αν μας "αναγκάζουν" να ζούμε όπως εκείνοι θέλουν... Φυσικά με την κρίση που υπάρχει στην Ελλάδα είναι επίκαιρο το θέμα αρκετά και ελπίζω να το δουν τα 'μεγάλα ψάρια' της Ελλάδας, αυτοί που ενώ το 85% της Ελλάδας πεινάει χωρίς υπερβολές και αν δεν πεινάει τους τρώει το άγχος και η ανασφάλεια της καθημερινότητας εκείνοι πλουτίζουν ακόμα περισσότερο!! Οπότε θα παραθέσω το παρακάτω κείμενο για να τους θυμίσω ότι το ΧΡΗΜΑ δεν είναι τα πάντα σε αυτήν τη ζωή!

Μια πλούσια οικογένεια ζει με όλες τις ανέσεις, απολαμβάνοντας καθημερινά ότι επιθυμεί, μόνο που όλα τα μέλη της δείχνουν να μην εκτιμούν τον πλούτο τους. Το αντίθετο, μάλιστα! Είναι τις περισσότερες φορές αχάριστοι, δύσκολα ικανοποιούνται και πάντα ονειρεύονται κάτι παραπάνω από αυτό που έχουν. Ο πατέρας, απογοητευμένος από την αχαριστία, αποφασίζει να ξεκινήσει τη διδαχή από το γιο του και να του δείξει στην πράξη τι σημαίνει πραγματική φτώχεια. Έτσι επιλέγει μια φτωχή οικογένεια που ζει σε ένα ορεινό χωριό και τον παίρνει μαζί του να περάσουν λίγες μέρες μέσα στην απόλυτη φτώχεια…
Πέρασαν τρεις μέρες και δύο νύχτες στο χωριό. Στο δρόμο της επιστροφής ο πατέρας γεμάτος αγωνία ρώτησε το γιο του:

“Πώς σου φάνηκε η εμπειρία;”

“Ωραία”, απάντησε ο γιος με το βλέμμα καρφωμένο στο κενό.

“Και τι έμαθες;” συνέχισε με επιμονή ο πατέρας.
Ο γιος απάντησε:
- Εμείς έχουμε έναν σκύλο, ενώ αυτοί έχουν άλογα, σκύλους, γάτες, κατσίκες και κουνέλια

- Εμείς διαθέτουμε μια πισίνα που φτάνει μέχρι τη μέση του κήπου, ενώ αυτοί ένα πανέμορφο ποτάμι δίχως τέλος

- Η αυλή μας φτάνει μέχρι το φράχτη, ενώ η δική τους μέχρι τον ορίζοντα…

- Εμείς παίζουμε και ζούμε στην εικονική πραγματικότητα του playstation και του facebook ενώ αυτοί παίζουν και τρέχουν στα λιβάδια χωρίς να φοβούνται τίποτα

- Εμείς τρώμε συσκευασμένα έτοιμα φαγητά γεμάτα συντηρητικά, ενώ αυτοί αγνά λαχανικά από το κήπο τους και φρέσκα φρούτα από τα δέντρα

- Εμείς έχουμε έπιπλα και πόρτες από πλαστικό, σκεύη από πλαστικό, παιχνίδια από πλαστικό, ενώ αυτοί ζουν σε σπίτια φτιαγμένα από υλικά που παίρνουν από τη φύση: ξύλο, πέτρα, λάσπη, σίδερο.

- Εμείς ζούμε «καλωδιωμένοι» με το κινητό, τον υπολογιστή, την τηλεόραση. Αυτοί, αντίθετα, «συνδέονται» με τη ζωή, τον ουρανό, τον ήλιο, το νερό, το πράσινο του βουνού, τα ζώα τους, τη γη τους, την οικογένειά τους.

Ο πατέρας έμεινε έκθαμβος από τις απαντήσεις του γιου του…

Και ο γιος τελείωσε λέγοντας:

«Σ’ ευχαριστώ, μπαμπά, που μας δίδαξες πόσο φτωχοί είμαστε…»

Κάθε μέρα γινόμαστε φτωχότεροι γιατί το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι πως να έχουμε… να έχουμε… να έχουμε όλο και περισσότερα, αντί να μας απασχολεί το ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ!!!

Τουλάχιστον εμείς μπορεί να πεινάμε, μπορεί να μην έχουμε ούτε τα βασικά πολλές φορές... αλλά είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ κάτι που έχετε ξεχάσει εσείς... Και όσες κρίσεις και να φέρετε ότι και να κάνετε εις βάρος μας για να πλουτίσετε απλά να θυμάστε ΠΟΛΛΟΙ ΜΕΝΟΥΝ ΑΤΙΜΩΡΙΤΟΙ, ΚΑΝΕΙΣ ΟΜΩΣ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ... και ίσως κάπου... αυτό να μετράει...

2 σχόλια: