Προδοσια...

Πέρασε η ώρα πια μα πού είσαι επιτέλους
Που 'χες πει από νωρίς πως θα ήσουνα εδώ
Θα σου πω σαν σε 'δω να προσέχεις άγγελε μου
Και έγραψα ένα τραγούδι παιδικό

Έχω χρέος, ευθύνη να γράψω, να εξηγήσω
Νιώθω βάρος στην ψυχή μου μικραίνουν οι αντοχές μου
Έφυγα δίχως αντίο, δίχως να κοιτάξω πίσω
Μα σαν άντρας παίρνω ευθύνη για τις επιλογές μου

Έτσι θα 'ναι λυπάμαι μα δεν θα το δεις
Στο λόγο μου σ' αγάπησα και αυτό είναι που μετράει
Και όταν δίνω λόγο λέω αλήθεια είμαι σαφής
Γι' αυτό και απομακρύνθηκα, θες να 'μαι ειλικρινής

Αυτοκτονούν οι έρωτες αυτό έχω μάθει
Ίσως και να συνέβαλα με τα δικά μου πάθη
Ίσως και να βοήθησες με τα δικά σου λάθη
Ίσως από λουλούδι σου να έγινα αγκάθι

Αγάπη τι τραγωδία, τι κωμωδία
Διαβολική ή αγγελική, αυτή είναι η απορία
Είμαστε παιχνίδια των Θεών που μας θυμούνται
Κάθε φορά που πρέπει να γίνει μια θυσία

Έτυχε στο βωμό τώρα ν' ανέβεις εσύ
Για να ματώσω την καρδιά σου σε ρόλο θυσιαστή
Κι απ' το αίμα που κυλούσε και πότισε το βωμό
Άφησα να γεννηθεί ένα τραγούδι παιδικό

Πέρασε η ώρα πια μα πού είσαι επιτέλους
Που 'χες πει από νωρίς πως θα ήσουνα εδώ
Θα σου πω σαν σε 'δω να προσέχεις άγγελε μου
Και έγραψα ένα τραγούδι παιδικό

Συσπώνται οι μύες μου καθώς αγγίζω το μικρόφωνο
Τραγούδι που δεν είναι φτιαγμένο για ραδιόφωνο
Τραγούδι για σένα, μόνο για σένα
Και εσύ αρνείσαι να καταλάβεις τα δεδομένα

Στο μυαλό μου η φωνή σου λόγια οργισμένα
Στο μυαλό μου η μορφή σου χωρίς εμένα
Σ' έκανα τραγούδι όχι για να τ' ακούς
Σ' έκανα τραγούδι για να είμαστε πάντα ένα

Παιδικές ψυχές μέσα σε σώματα ενηλίκων
Χαμένοι στην Αθήνα των μυρίων κατοίκων
Πες μου πάλι πως είμαι ο πιο αδύναμος των κρίκων
Ότι είμαι ένα πρόβατο απ' τη γενιά των λύκων

Βρίσε με, φώναξε, δεν με πειράζει
Για το μέλλον που μας στέρησα για όλο σου τον πόνο
Άλλοι ξημερώνονται και άλλοι εξημερώνονται
Και εγώ στο ξημέρωμα γράφω για σένα μόνο

Σε ενοχλεί που για μας τραγουδώ και δεν γυρνώ
Συγνώμη σου ζητώ αλλά κάνω το σωστό
Έχω ευθύνη να 'μαι εντάξει στο δικό μου εαυτό
Κενό ταξίδι ξεκινώ δίχως νέο προορισμό

Εγώ σ' αγάπησα εδώ και εδώ σ' αφήνω
Τόση τέχνη έχω και τόση τέχνη απόψε δίνω
Πήρα το εφήμερο το έκανα αιώνιο
Και με ένα παιδικό φιλί στο μέτωπο σε κλείνω

Πέρασε η ώρα πια μα πού είσαι επιτέλους
Που 'χες πει από νωρίς πως θα ήσουνα εδώ
Θα σου πω σαν σε 'δω να προσέχεις άγγελε μου
Και έγραψα ένα τραγούδι παιδικό

Λουλουδάκι πορφυρό θα σου δώσω άγγελε μου
Να το δέσεις στα μαλλιά ιερό και φυλαχτό
Θα σου πω σαν σε 'δω να προσέχεις άγγελε μου
Και έγραψα ένα τραγούδι παιδικό