Πριν σε γνωρίσω ήμουνα σπίθα έτοιμη να σβήσει μάτι που κράταγε το δάκρυ, ο αέρας μη το δει και το βρομίσει δύσκολη λύση για των ανθρώπων τα εύκολα και λεία πιο εύκoλη για όλα τα ξέκολα εύκολα ξέκοβα, γρήγορα έφευγα λογαριασμό δεν έπαιρνα, λογαριασμό δεν έδινα φοβόμουνα μη γίνω γάιδαρος δεμένος ή μη ξεμείνω σε μπαμπέσας κελί φυλακισμένος
Πριν σε γνωρίσω ήμουνα κραγιόν σε χάρτινο γιακά τα πάντα τα βαριόμουνα και όλα τα σιχαινόμουνα Πριν σε γνωρίσω τίποτα δεν έπαιρνα στα σοβαρά ποτέ μου δε δενόμουνα και όλα τα απαρνιόμουνα
Ότι δεν έδωσες, δώστο σε μένανε και ότι δεν έδωσα το’χω για σένανε Νύχτες ατέλειωτες εγώ περίμενα κοίτα να μη βρεθείς στα κακώς κείμενα
Πριν σε γνωρίσω ήμουνα αγκάθι έτοιμο να τρυπήσει γιατί με τούτα που έβλεπα σου λέω είχα απηυδήσει σίδερο που η φωτιά δεν μπόρεσε να λυγίσει δέντρο που άφηνε οτιδήποτε πάνω του να καθίσει αναξιόπιστος για αξιόπιστες, κακός γαμπρός για νύφες ευκολόπιστες παράνοια μέσα στα λογικά τους πλαίσια και κάπως έτσι νόμιζα πως πέρναγα θεσπέσια για κοίτα όμως που τούτα όλα εδώ τα πληρώνω και πλάι σου, ότι είχα κάνει ένα ένα ξεχρεώνω τώρα πάνω σου αφήνω σημάδια, δεν έχουν τέλος τα βράδια και αποζητάω μονάχα πρωτοφανέρωτα χάδια
Ότι δεν έδωσες, δώστο σε μένανε και ότι δεν έδωσα το’χω για σένανε Νύχτες ατελείωτες εγώ περίμενα κοίτα να μη βρεθείς στα κακώς κείμενα
Πριν σε γνωρίσω δήλωνα ανικανοποίητος σχεδόν αμίλητος, θρασύς και πικρομίλητος κοίτα τι έπαθα τώρα μου έχεις γλυκάνει το στόμα και όταν δεν είσαι πλάι μου γίνομαι ένα με το χώμα (λιώμα) δε ξέρω αν είναι εντάξει αυτά που παθαίνω πριν σε γνωρίσω ανήκουστο εγώ να σωπαίνω πες μου τι γίνεται εδώ, ψυχή μου τα’χω χαμένα βγάζω και ανασφάλειες, πες μου τι νιώθεις για μένα ;
Πριν σε γνωρίσω τίποτα δεν είχε ουσία τελικά τσάμπα περιπλανιόμουνα και άδικα χανόμουνα Πριν σε γνωρίσω χώραγα σου λέω παντού και πουθενά τώρα απλά κατάλαβα πως πλάι σου παίρνω φωτιά
Ότι δεν έδωσες, δώστο σε μένανε και ότι δεν έδωσα το’χω για σένανε Νύχτες ατέλειωτες εγώ περίμενα κοίτα να μη βρεθείς στα κακώς κείμενα!!!!
Πέρασε η ώρα πια μα πού είσαι επιτέλους Που 'χες πει από νωρίς πως θα ήσουνα εδώ Θα σου πω σαν σε 'δω να προσέχεις άγγελε μου Και έγραψα ένα τραγούδι παιδικό
Έχω χρέος, ευθύνη να γράψω, να εξηγήσω Νιώθω βάρος στην ψυχή μου μικραίνουν οι αντοχές μου Έφυγα δίχως αντίο, δίχως να κοιτάξω πίσω Μα σαν άντρας παίρνω ευθύνη για τις επιλογές μου
Έτσι θα 'ναι λυπάμαι μα δεν θα το δεις Στο λόγο μου σ' αγάπησα και αυτό είναι που μετράει Και όταν δίνω λόγο λέω αλήθεια είμαι σαφής Γι' αυτό και απομακρύνθηκα, θες να 'μαι ειλικρινής
Αυτοκτονούν οι έρωτες αυτό έχω μάθει Ίσως και να συνέβαλα με τα δικά μου πάθη Ίσως και να βοήθησες με τα δικά σου λάθη Ίσως από λουλούδι σου να έγινα αγκάθι
Αγάπη τι τραγωδία, τι κωμωδία Διαβολική ή αγγελική, αυτή είναι η απορία Είμαστε παιχνίδια των Θεών που μας θυμούνται Κάθε φορά που πρέπει να γίνει μια θυσία
Έτυχε στο βωμό τώρα ν' ανέβεις εσύ Για να ματώσω την καρδιά σου σε ρόλο θυσιαστή Κι απ' το αίμα που κυλούσε και πότισε το βωμό Άφησα να γεννηθεί ένα τραγούδι παιδικό
Πέρασε η ώρα πια μα πού είσαι επιτέλους Που 'χες πει από νωρίς πως θα ήσουνα εδώ Θα σου πω σαν σε 'δω να προσέχεις άγγελε μου Και έγραψα ένα τραγούδι παιδικό
Συσπώνται οι μύες μου καθώς αγγίζω το μικρόφωνο Τραγούδι που δεν είναι φτιαγμένο για ραδιόφωνο Τραγούδι για σένα, μόνο για σένα Και εσύ αρνείσαι να καταλάβεις τα δεδομένα
Στο μυαλό μου η φωνή σου λόγια οργισμένα Στο μυαλό μου η μορφή σου χωρίς εμένα Σ' έκανα τραγούδι όχι για να τ' ακούς Σ' έκανα τραγούδι για να είμαστε πάντα ένα
Παιδικές ψυχές μέσα σε σώματα ενηλίκων Χαμένοι στην Αθήνα των μυρίων κατοίκων Πες μου πάλι πως είμαι ο πιο αδύναμος των κρίκων Ότι είμαι ένα πρόβατο απ' τη γενιά των λύκων
Βρίσε με, φώναξε, δεν με πειράζει Για το μέλλον που μας στέρησα για όλο σου τον πόνο Άλλοι ξημερώνονται και άλλοι εξημερώνονται Και εγώ στο ξημέρωμα γράφω για σένα μόνο
Σε ενοχλεί που για μας τραγουδώ και δεν γυρνώ Συγνώμη σου ζητώ αλλά κάνω το σωστό Έχω ευθύνη να 'μαι εντάξει στο δικό μου εαυτό Κενό ταξίδι ξεκινώ δίχως νέο προορισμό
Εγώ σ' αγάπησα εδώ και εδώ σ' αφήνω Τόση τέχνη έχω και τόση τέχνη απόψε δίνω Πήρα το εφήμερο το έκανα αιώνιο Και με ένα παιδικό φιλί στο μέτωπο σε κλείνω
Πέρασε η ώρα πια μα πού είσαι επιτέλους Που 'χες πει από νωρίς πως θα ήσουνα εδώ Θα σου πω σαν σε 'δω να προσέχεις άγγελε μου Και έγραψα ένα τραγούδι παιδικό
Λουλουδάκι πορφυρό θα σου δώσω άγγελε μου Να το δέσεις στα μαλλιά ιερό και φυλαχτό Θα σου πω σαν σε 'δω να προσέχεις άγγελε μου Και έγραψα ένα τραγούδι παιδικό
