Πριν σε γνωρίσω ήμουνα σπίθα έτοιμη να σβήσει μάτι που κράταγε το δάκρυ, ο αέρας μη το δει και το βρομίσει δύσκολη λύση για των ανθρώπων τα εύκολα και λεία πιο εύκoλη για όλα τα ξέκολα εύκολα ξέκοβα, γρήγορα έφευγα λογαριασμό δεν έπαιρνα, λογαριασμό δεν έδινα φοβόμουνα μη γίνω γάιδαρος δεμένος ή μη ξεμείνω σε μπαμπέσας κελί φυλακισμένος
Πριν σε γνωρίσω ήμουνα κραγιόν σε χάρτινο γιακά τα πάντα τα βαριόμουνα και όλα τα σιχαινόμουνα Πριν σε γνωρίσω τίποτα δεν έπαιρνα στα σοβαρά ποτέ μου δε δενόμουνα και όλα τα απαρνιόμουνα
Ότι δεν έδωσες, δώστο σε μένανε και ότι δεν έδωσα το’χω για σένανε Νύχτες ατέλειωτες εγώ περίμενα κοίτα να μη βρεθείς στα κακώς κείμενα
Πριν σε γνωρίσω ήμουνα αγκάθι έτοιμο να τρυπήσει γιατί με τούτα που έβλεπα σου λέω είχα απηυδήσει σίδερο που η φωτιά δεν μπόρεσε να λυγίσει δέντρο που άφηνε οτιδήποτε πάνω του να καθίσει αναξιόπιστος για αξιόπιστες, κακός γαμπρός για νύφες ευκολόπιστες παράνοια μέσα στα λογικά τους πλαίσια και κάπως έτσι νόμιζα πως πέρναγα θεσπέσια για κοίτα όμως που τούτα όλα εδώ τα πληρώνω και πλάι σου, ότι είχα κάνει ένα ένα ξεχρεώνω τώρα πάνω σου αφήνω σημάδια, δεν έχουν τέλος τα βράδια και αποζητάω μονάχα πρωτοφανέρωτα χάδια
Ότι δεν έδωσες, δώστο σε μένανε και ότι δεν έδωσα το’χω για σένανε Νύχτες ατελείωτες εγώ περίμενα κοίτα να μη βρεθείς στα κακώς κείμενα
Πριν σε γνωρίσω δήλωνα ανικανοποίητος σχεδόν αμίλητος, θρασύς και πικρομίλητος κοίτα τι έπαθα τώρα μου έχεις γλυκάνει το στόμα και όταν δεν είσαι πλάι μου γίνομαι ένα με το χώμα (λιώμα) δε ξέρω αν είναι εντάξει αυτά που παθαίνω πριν σε γνωρίσω ανήκουστο εγώ να σωπαίνω πες μου τι γίνεται εδώ, ψυχή μου τα’χω χαμένα βγάζω και ανασφάλειες, πες μου τι νιώθεις για μένα ;
Πριν σε γνωρίσω τίποτα δεν είχε ουσία τελικά τσάμπα περιπλανιόμουνα και άδικα χανόμουνα Πριν σε γνωρίσω χώραγα σου λέω παντού και πουθενά τώρα απλά κατάλαβα πως πλάι σου παίρνω φωτιά
Ότι δεν έδωσες, δώστο σε μένανε και ότι δεν έδωσα το’χω για σένανε Νύχτες ατέλειωτες εγώ περίμενα κοίτα να μη βρεθείς στα κακώς κείμενα!!!!
Πέρασε η ώρα πια μα πού είσαι επιτέλους Που 'χες πει από νωρίς πως θα ήσουνα εδώ Θα σου πω σαν σε 'δω να προσέχεις άγγελε μου Και έγραψα ένα τραγούδι παιδικό
Έχω χρέος, ευθύνη να γράψω, να εξηγήσω Νιώθω βάρος στην ψυχή μου μικραίνουν οι αντοχές μου Έφυγα δίχως αντίο, δίχως να κοιτάξω πίσω Μα σαν άντρας παίρνω ευθύνη για τις επιλογές μου
Έτσι θα 'ναι λυπάμαι μα δεν θα το δεις Στο λόγο μου σ' αγάπησα και αυτό είναι που μετράει Και όταν δίνω λόγο λέω αλήθεια είμαι σαφής Γι' αυτό και απομακρύνθηκα, θες να 'μαι ειλικρινής
Αυτοκτονούν οι έρωτες αυτό έχω μάθει Ίσως και να συνέβαλα με τα δικά μου πάθη Ίσως και να βοήθησες με τα δικά σου λάθη Ίσως από λουλούδι σου να έγινα αγκάθι
Αγάπη τι τραγωδία, τι κωμωδία Διαβολική ή αγγελική, αυτή είναι η απορία Είμαστε παιχνίδια των Θεών που μας θυμούνται Κάθε φορά που πρέπει να γίνει μια θυσία
Έτυχε στο βωμό τώρα ν' ανέβεις εσύ Για να ματώσω την καρδιά σου σε ρόλο θυσιαστή Κι απ' το αίμα που κυλούσε και πότισε το βωμό Άφησα να γεννηθεί ένα τραγούδι παιδικό
Πέρασε η ώρα πια μα πού είσαι επιτέλους Που 'χες πει από νωρίς πως θα ήσουνα εδώ Θα σου πω σαν σε 'δω να προσέχεις άγγελε μου Και έγραψα ένα τραγούδι παιδικό
Συσπώνται οι μύες μου καθώς αγγίζω το μικρόφωνο Τραγούδι που δεν είναι φτιαγμένο για ραδιόφωνο Τραγούδι για σένα, μόνο για σένα Και εσύ αρνείσαι να καταλάβεις τα δεδομένα
Στο μυαλό μου η φωνή σου λόγια οργισμένα Στο μυαλό μου η μορφή σου χωρίς εμένα Σ' έκανα τραγούδι όχι για να τ' ακούς Σ' έκανα τραγούδι για να είμαστε πάντα ένα
Παιδικές ψυχές μέσα σε σώματα ενηλίκων Χαμένοι στην Αθήνα των μυρίων κατοίκων Πες μου πάλι πως είμαι ο πιο αδύναμος των κρίκων Ότι είμαι ένα πρόβατο απ' τη γενιά των λύκων
Βρίσε με, φώναξε, δεν με πειράζει Για το μέλλον που μας στέρησα για όλο σου τον πόνο Άλλοι ξημερώνονται και άλλοι εξημερώνονται Και εγώ στο ξημέρωμα γράφω για σένα μόνο
Σε ενοχλεί που για μας τραγουδώ και δεν γυρνώ Συγνώμη σου ζητώ αλλά κάνω το σωστό Έχω ευθύνη να 'μαι εντάξει στο δικό μου εαυτό Κενό ταξίδι ξεκινώ δίχως νέο προορισμό
Εγώ σ' αγάπησα εδώ και εδώ σ' αφήνω Τόση τέχνη έχω και τόση τέχνη απόψε δίνω Πήρα το εφήμερο το έκανα αιώνιο Και με ένα παιδικό φιλί στο μέτωπο σε κλείνω
Πέρασε η ώρα πια μα πού είσαι επιτέλους Που 'χες πει από νωρίς πως θα ήσουνα εδώ Θα σου πω σαν σε 'δω να προσέχεις άγγελε μου Και έγραψα ένα τραγούδι παιδικό
Λουλουδάκι πορφυρό θα σου δώσω άγγελε μου Να το δέσεις στα μαλλιά ιερό και φυλαχτό Θα σου πω σαν σε 'δω να προσέχεις άγγελε μου Και έγραψα ένα τραγούδι παιδικό
Είσαι άτομο που δεν διασπά ο Αϊνστάιν πες μου λοιπόν αν μ' αγαπάς ή κλάιν μαιν Πες μου λοιπόν αστέρι μου το "τε" με άλφα γιώτα αφού μου λες πως ένιωσες γιατί αλλάζεις ρότα; Πάρε την ανάσα μου μακριά σαν το Top Gun τα ραφτά του μπουφάν, μηχανή και Ray-Ban Είσαι η γυναίκα μου ή απλώς μια fan; και μετά το fun γίνεσαι σχέδιο Ανάν Πες μου πότε υπήρξα της καρδιάς σου Νταρτανιάν ή πέρασε η επίδραση ενός κουτιού Αρντάν; Θα έκανες μαζί μου τον chosen one μα μου ξηγιέσαι Vader, στον Obi Wan Κόψε με στα δυο με το φωτόσπαθο σου να γίνω τόσο δυνατός που δε χωράει το μυαλό σου Σου'χα πει πως είσαι της τέχνης μου η μούσα μα με εμπνέεις πιο πολύ όταν είσαι απούσα!
Έλα πες αλήθεια, πες μου αν με θέλεις ή μου κάνεις πλάκα λες και είμαι ο Κατέλης Θα πούνε για το μέλλον μας τα άστρα και τα ζώδια αν είναι να ρωτήσω τη Πατέρα που ειν' αρμόδια Είσαι να πηδήξουμε παρέα τα εμπόδια ή ανήκω στις δεσποινίδος τα κορόιδα; Θα βγάλουμε μαζί το κάρο απ'τις λάσπες; Θες τις μαύρες μέρες μου να μου τις κάνεις άσπρες; Είμαι ο ήρωας σου; Είμαι ο Green Lantern; Ή έκανα ένα πέρασμα απ'το δικό σου pattern Απείλησα - απείλησες, το πρόβλημα επίλυσες με το να χάσουμε και οι δύο τις βασίλισσες Ήμουνα ο Terry σου γλυκιά μου Candy Candy; ή τσάμπα τιμωρούμαι που δεν ήμουνα ο Gandhi; Σα γάντι ρε χαζή, ταιριάζουμε μαζί αφού είμαι κωλόπαιδο και γω όπως και συ!
Έλα shut the fuck up, ξέρεις πως σε θέλω κι ας έχω μια τάση να τα κάνω όλα μπουρδέλο Δεν έχω και το Omni να γυρνώ στο χρόνο πίσω και δεν αλλάζει τίποτα το να με χαστουκίσω Κι ο χειρότερος σκατάς αξίζει δεύτερη ευκαίρα μέχρι και ο Καλαμάρης που είναι γκρίνια, είναι λέρα Περνώ απ΄το μυαλό σου τη μέρα, σαν σφαίρα; Μικρή μου χρυσοχέρα, πες μου γι'αυτή τη σφαίρα Περνάει τόσο γρήγορα και πας παραπέρα ή τόσο δυνατά που σε τινάζει στον αέρα; Είμαι της ζωής σου τελικά ο Mr Big; ή τραγελαφικός σαν τον Mr Bean; Μαθήματα, τα λάθος βήματα γι' αυτό τώρα στα πόδια σου ξερνάω συναισθήματα! Αγαπημένη, δεν είμαι ο καθένας μα αφού δεν είμαι ο ένας, Θα είμαι ο κανένας!
Μερικά λάθη τα πληρώνεις ακριβά, μερικά φθηνότερα...
αλλά όταν δεν είσαι ποια παιδάκι και δεν θες να εξερευνήσεις όλον το κόσμο...
από μία "καλή" σχέση έχεις να χάσεις περισσότερα από αυτά που θα κερδίσεις από μια καινούργια... βασικά τις πιο πολλές φορές κερδίζεις δέκα, είκοσι μέρες ενθουσιασμού... οπότε όπως λένε και στο χωριό μου βούτα την γλώσσα στο κεφάλι σου πριν μιλήσεις ή αλλιώς σκέψου τις συνέπειες πριν κάνεις κάτι... τόσο απλά... βασικά όπως λέει και ο φίλος μου so simple...
Και όπως είπα και στο προηγούμενο ποστάρισμα μου χωρίς μια μεγάλη σχέση μπορείς να ζήσεις χωρίς φίλους είναι πιο δύσκολα τα πράγματα!! Βασικά πως ζεις χωρίς μια μεγάλη σχέση; Και βέβαια την αντικαθιστάς με πολλές μικρότερες... και πως θα κάνεις πολλές μικρότερες; έχοντας μερικά στο νου σου από τα παρακάτω...
Το βασικότερο... Δεν υπάρχουν δεσμευμένες κοπέλες, υπάρχουν μόνο κοπέλες που δεν τόλμησες να προσεγγίσεις γιατί είσαι ΧΕΣΤΗΣ... (βλέπε εμένα πολλές φορές...)
Μπορείς να πειράξεις όποια κοπέλα θέλεις, αλλά ΟΧΙ τις κοπέλες των φίλων σου ( εκτός από μία... για μένα... γιατί δεν είναι φίλος μου...)
Ο ιδανικός τρόπος να μάθεις καλύτερα μια κοπέλα που μόλις γνώρισες είναι να κάνεις σεξ μαζί της...
Το να έχεις την ευκαιρία να κάνεις σεξ με μια κοπέλα και να ΜΗΝ το κάνεις είναι πράξη που ισοδυναμεί με προδοσία της αντρικής φύσης και θα έπρεπε να διώκεται ποινικά (βλέπε Κώστας...)
Πολλές φορές το μόνο που χρειάζεται είναι ένα τζιν ή φόρμα, ένα ζευγάρι μαύρα γυαλιά και ένα απλό μαύρο πουκάμισο ή T-shirt! Grooming, my ass !! Η απλότητα μετράει...
Οι άντρες χρειάζεται ενίοτε να λύνουν τις διαφορές τους με τα χέρια, πιο συγκεκριμένα, το να πλακώσεις στις μπουνιές κάποιον που την έπεσε στη γυναίκα σου σε έναν μαραθώνιο δεν είναι και ο πιο πολιτισμένος τρόπος, αλλά εκτιμάται δεόντως ειδικά απ' την γυναίκα σου... (και είναι γυναίκα εδώ... βλέπε Γιάννη που θα πρέπει να ξεκινήσει να πλακώνει κόσμο στην ζούγκλα που ζούμε...)
