Καλησπέρα και παλί εδω... αργώ πολύ να γράψω αλλά είναι οι μέρες δύσκολες και καμιά φορά η ψυχολογία χάλια... Ωστόσο σήμερα δε θα μιλήσω άλλο θα δανειστώ μερικούς στίχους να τα πουν για μένα...
Κι όμως να που δεν ξέρω
ποιος εγώ, κι υποφέρω
νιώσε με, σώσε με
κι ό,τι θες σ’ το προσφέρω.
Πολλοί ορκίστηκαν πως μ’ αγαπήσανε
γιατί κατάλαβαν ποιος είμαι τάχα
και σαν τους πίστεψα μ’ εγκαταλείψανε,
ανάγκη μ’ είχανε, αυτό μονάχα.
Αυτή είναι η κανονική εκτέλεση από τον Μέγα τον Ρασούλη... αλλά εμένα μου αρέσει και η άλλη εκτέλεση του τραγουδιού από τον White Dragon...
Είναι ευαίσθητες είναι ευάλωτες
μα υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως ξανά ποτέ
κανένα δεν θα αφήσω τις χορδές μου να αγγίξει
ειδικά σε μια γυναίκα που τις λέξεις δεν κάνει πράξη
3 χρόνια από την ζωή μου ήταν πολλά
να καταστρέφω την ψυχή μου αρκετά
για όλα αυτά τόσες φορές που δεν σεβάστηκα
και μέσα στον βούρκο σου τον εαυτό μου έπνιξα
τίποτα δεν θέλω να μου θυμίζει τώρα ποια
τα ατελείωτα ταξίδια του ερωτά μας μια αγκαλιά
αφού μας ζέσταινε στο μονό σου το κρεβάτι
και βγάζει πάντα τα όνειρα μας από την στάχτη
περιστέρι της ψυχής πέτα μακριά πέτα ψηλά
να δεις τον κόσμο από κει μια ζωγραφιά
μα όσα θα δεις σου λέω κράτα τα κρυφά
μην τα χαρίσεις μην τα δώσεις πουθενά
και κει βαθιά
μονάχα συ να τα κοιτάζεις
ποτέ ξανά μην μπει κανείς και εσύ τρομάζεις
και η μουσικούλα που θα βγαίνει από τις χορδές σου
θα ναι σιωπή για προστασία στις χαρές σου
Κι όμως να που δεν ξέρω
ποιος εγώ, κι υποφέρω
νιώσε με, σώσε με
κι ό,τι θες σ’ το προσφέρω.
Γνώρισα διάφορες, ίσως αδιάφορες
μες το μυαλό οι αναμνήσεις μου παράφορες
γι'αυτό λοιπόν σου τραγουδώ απόψε κάτι
απ' της δική μας της ζωής ένα κομμάτι
να σου θυμίσω όλα αυτά τα αληθινά σου
μια απάτη στα γαλάζια όνειρα σου
που κάθε μέρα με τραβούσανε κοντά σου
και οι χορδές από την ψυχή μου
να γεμίσουν τα κενά σου
γιατί αφέθηκα και σ' εμπιστεύτηκα
και την καρδιά αυτή ολόκληρη στην έδωσα
φτερά μου έδινες και μου τα έκοβες
για να πετάξω ποιο ψηλά ποτέ δεν μ' άφηνες
την μια τέλια την άλλη υπέφερα
χωρίς να ξέρω τελικά αν όντως έφταιγα
ποτέ δεν ήξερες τι είχες δίπλα σου
ποτέ δεν μπόρεσα να διώξω την ανία σου
πάντα το πάλευα για σένα άλλαζα
καλό κακό σωστό ή λάθος θα το ταίριαζα
και προσπαθώντας για να δώσω αυτό το κάτι
κόψε όλες τις χορδές που τραγουδούσανε αγάπη...
Κι όμως να που δεν ξέρω
ποιος εγώ, κι υποφέρω
νιώσε με, σώσε με
κι ό,τι θες σ’ το προσφέρω.
Κι όμως να που δεν ξέρω
ποιος εγώ, κι υποφέρω
νιώσε με, σώσε με
κι ό,τι θες σ’ το προσφέρω.
Πολλοί ορκίστηκαν πως μ’ αγαπήσανε
γιατί κατάλαβαν ποιος είμαι τάχα
και σαν τους πίστεψα μ’ εγκαταλείψανε,
ανάγκη μ’ είχανε, αυτό μονάχα.
Αυτή είναι η κανονική εκτέλεση από τον Μέγα τον Ρασούλη... αλλά εμένα μου αρέσει και η άλλη εκτέλεση του τραγουδιού από τον White Dragon...
Είναι ευαίσθητες είναι ευάλωτες
μα υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως ξανά ποτέ
κανένα δεν θα αφήσω τις χορδές μου να αγγίξει
ειδικά σε μια γυναίκα που τις λέξεις δεν κάνει πράξη
3 χρόνια από την ζωή μου ήταν πολλά
να καταστρέφω την ψυχή μου αρκετά
για όλα αυτά τόσες φορές που δεν σεβάστηκα
και μέσα στον βούρκο σου τον εαυτό μου έπνιξα
τίποτα δεν θέλω να μου θυμίζει τώρα ποια
τα ατελείωτα ταξίδια του ερωτά μας μια αγκαλιά
αφού μας ζέσταινε στο μονό σου το κρεβάτι
και βγάζει πάντα τα όνειρα μας από την στάχτη
περιστέρι της ψυχής πέτα μακριά πέτα ψηλά
να δεις τον κόσμο από κει μια ζωγραφιά
μα όσα θα δεις σου λέω κράτα τα κρυφά
μην τα χαρίσεις μην τα δώσεις πουθενά
και κει βαθιά
μονάχα συ να τα κοιτάζεις
ποτέ ξανά μην μπει κανείς και εσύ τρομάζεις
και η μουσικούλα που θα βγαίνει από τις χορδές σου
θα ναι σιωπή για προστασία στις χαρές σου
Κι όμως να που δεν ξέρω
ποιος εγώ, κι υποφέρω
νιώσε με, σώσε με
κι ό,τι θες σ’ το προσφέρω.
Γνώρισα διάφορες, ίσως αδιάφορες
μες το μυαλό οι αναμνήσεις μου παράφορες
γι'αυτό λοιπόν σου τραγουδώ απόψε κάτι
απ' της δική μας της ζωής ένα κομμάτι
να σου θυμίσω όλα αυτά τα αληθινά σου
μια απάτη στα γαλάζια όνειρα σου
που κάθε μέρα με τραβούσανε κοντά σου
και οι χορδές από την ψυχή μου
να γεμίσουν τα κενά σου
γιατί αφέθηκα και σ' εμπιστεύτηκα
και την καρδιά αυτή ολόκληρη στην έδωσα
φτερά μου έδινες και μου τα έκοβες
για να πετάξω ποιο ψηλά ποτέ δεν μ' άφηνες
την μια τέλια την άλλη υπέφερα
χωρίς να ξέρω τελικά αν όντως έφταιγα
ποτέ δεν ήξερες τι είχες δίπλα σου
ποτέ δεν μπόρεσα να διώξω την ανία σου
πάντα το πάλευα για σένα άλλαζα
καλό κακό σωστό ή λάθος θα το ταίριαζα
και προσπαθώντας για να δώσω αυτό το κάτι
κόψε όλες τις χορδές που τραγουδούσανε αγάπη...
Κι όμως να που δεν ξέρω
ποιος εγώ, κι υποφέρω
νιώσε με, σώσε με
κι ό,τι θες σ’ το προσφέρω.
Αφιερωμένο στο χειρότερο άτομο που γνώρισα στη ζωή μου... γιατί δεν ήξερα ότι είχε τέτοιο χαρακτήρα, ώστε να κάνει ότι έκανε... και γιατί δεν ήταν ειλικρινής απέναντι μου όταν έπρεπε, και μου έλεγε ψέματα...
